En die buggy stond al jaren in een schuur te verstoffen.
De banden wat zwarter dan vijfentwintig jaar geleden, hier en daar een klein roestplekje en het zitje had de geest gegeven.
Maar wat was er veel mee gespeeld!
De buggy dacht met weemoed terug aan de tijd dat de jongen en het meisje uren met hem rond reden.
Poppen, knuffels en kinderen, hij had heel wat gedragen met zijn bandjes.
Al die jaren stond de buggy te wachten tot hij opnieuw mocht rijden.